Painkiller: Hell & Damnation (remake w HD) na Steam

Po co zainstalowałem tę grę? Z sentymentu do pierwszego Painkillera, przy którym świetnie się bawiłem. Sądziłem, że i tym razem zabawa będzie przednia. Myliłem się.

Niby lepsza grafika, ale nie o to tu chodzi. Po konwersji na inny silnik gra utraciła swój flow - postać rusza się inaczej, nie czuć podnoszonych pickupów, czasem karty nie działają tak jak działały (np. wsysanie dusz na odległość ma głupie opóźnienie a dusze lecą wolniej, co znacznie psuje efekt). Pukawki mają feel zbliżony do poprzedniego, ale tutaj pojawia się poważny zgrzyt: łowca dusz. Rozumiem, że programiści chcieli się popisać inwencją twórczą, ale do zestawu z oryginalnego PK (i BooH) już nie było czego dodać. Poszli w stronę najmniej lubianej przeze mnie broni z dawnego UT (która została wyeliminowana w późniejszych odsłonach) - miotacza dysków. Nie dość, że ta broń jest kosmicznie niezbalansowana, to jeszcze moc przejmowania władzy nad mobami jest po prostu chybionym pomysłem. Przez zwykłe potworki przerzyna się jak przez masło, kosząc je bezlitośnie całymi rzędami jednym strzałem, bossów siepie mocniej niż rakietnica, za to niektóre potwory według skryptu MUSZĄ zejść na dwa strzały, chyba że potraktujesz je wybuchowymi brońmi. I dzieje się tak pomimo, że granat z kołkownicy zadaje zauważalnie mniej obrażeń niż jeden dysk.
To, co zrobili z mapkami zasługuje na boską karę. Może i napracowali się odtwarzając (o tym później) co do joty mapy z oryginału, ale czemu na siłę przelosowali ich kolejność w kampanii?! Ten układ nie robi najmniejszego sensu - skaczą co drugą a nawet trzecią mapę to z podstawki, to z dodatku. Wszystkie bronie znajduje się już na początku, amunicja jest porozrzucana bez sensu. Czy tak trudno było to przemyśleć pod kątem użyteczności broni, trudnością i ilością przeciwników? Samych rzeciwników jest zauważalnie mniej. Co ten śmie(r)ć opowiadał o 7000 dusz musi być ostro przesadzone. Mniej jest też rodzajów potworów. Poszli z tym dalej i wycięli z kampanii sporo bardziej wymyślnych map, na których pojawia się więcej różnorodnych monstrów.

Gdzie jest ośnieżony most? - sie pytam. Czemu nie ma walki z Thorem? Czemu nie ma pokręconych pielęgniarek albo norzyco-rękich pełzaczy w Operze? GDZIE DO JASNEJ CIASNEJ ZNIKNĘŁO WARIATKOWO I PIEKŁO?! Czemu nie ma bazy wojskowej i groty? To jedynie przykłady, które jestem w stanie przywołać z pamięci nie zaglądając do oryginalnej gry. A pamiętam te mapy po tych wszystkich latach. Nadal wiem jak dojść do sekretnych miejsc. Pamiętam jak wczoraj kiedy siedziałem do późnej nocy próbując wykonać idealny skok pomiędzy dachami i pod mostkiem na zamku. Gdzie to się podziało? Przecież te poziomy dawały tyle zabawy i zapadły mi tak głęboko w pamięć! Wybiórcze przerabianie to ewidentne pójście na łatwiznę. Co gorsza! NIEKTÓRE POZIOMY Z PODSTAWKI SĄ DOSTĘPNE JEDYNIE JAKO PŁATNE DLC!

To już parodia! Gra, która w dniu premiery była w naszym kraju do kupienia za, uwaga, 20 (DWADZIEŚCIA!!) złotych, (a później chyba tyle samo za dodatek), tutaj w okrojonej wersji jest na steam dostępna za 19€ + 45,93€ DLC! Dobrze, że dostałem kopię z DC-Action, bo nigdy bym tyle nie wydał.

Grafika nie jest aż taka super. Tekstury niewiele odstają od jakości oryginału. Modelom postaci tu i ówdzie dodano parę shaderów, a w środowisku gry weszło kilka efektów. To niewiele. Nie budzi zachwytu i nie uzasadnia tej ceny.

Czepiając się dalej: jak można było słabą fabułę uczynić jeszcze gorszą? Rozumiem, PK zbyt ambitnej historii nie ma, ale to, co serwują w cut-scenkach prosi, żeby zabić główne postacie miotaczem ognia. Modele Ewy i Daniela są koszmarnie pokraczne nawet w porównaniu do 10 lat starszego oryginału. Główny zły jest tym razem Śmiercią, a pokonany zostaje bez trudu w antyklimatycznej ostatecznej walce rozszarpany przez niezbalansowany damage łowcy dusz. Polskie głosy były nagrywane przez aktorów, którzy musieli wstać lewą nogą i nienawidzieć swojej pracy. Ech... szkoda gadać.

Na fabułę i tak nie zwracałem większej uwagi, ale to, co w painkillerze towarzyszy przez 99% gry to muzyka, i trzymajcie mnie, bo rozszarpię za wywalenie do kosza niektórych kawałków z oryginału. Były świetne! Każda gitarowa melodia miała swoje wyjątkowe riffy i klimat hardcorowej rozwałki. Tutaj od-twórcy raczą nas nudnym i monotonnym, a niekiedy, o zgrozo, apatycznym rzępoleniem trzy po trzy podczas walki. Moja mina rzedła za każdym razem, kiedy zamiast oczekiwanego mocnego kawałka przy pierwszych strzałach na kolejnej mapie słyszałem coś zupełnie nie pasującego.

Jeżeli miałbyś kiedykolwiek sięgać po zubożoną, spartaczoną edycję świtnej gry sprzed lat, nie rób tego. - Odkop płytkę z oryginałem.
Nie grałeś wcześniej a chciałbyś spróbować? - Idź do mediamarktu albo carefoura i wykop z kosza z grami po 9 zł.